We kwamen aan in een totaal afgeleefde school, grijs, grauw, vuil en kleurloos, kapotte ramen...
Wij waren bereid om hier 8 dagen te zwoegen en te sleuren met primitief gereedschap en onder begeleiding van de plaatselijke fundi's ( vakmannen), we werkten samen hard, zij aan zij. De taak die ik mij toebedeeld had was de kapotte glazen raampjes verwijderen van de ijzeren ramen, met de oude mastiek en alles, een werkje met den zwaren ijzezn hamer en een geïmproviseerde beitel ( keepernagel, betonijzer, later gebruikte ik mijn eigen meegebrachte schroevendraaier ). Hard labeur maar onder de deskundige leiding van fundi Paulo en natuurlijk met de ervaring van een schrijnwerkersdochter lukte het wel, en tegelijkertijd had ik het gevoel mijn overleden vader respect aan te doen. Heerlijk. Tussen het ramen uitkloppen door, binnen in de klasjes, muren afsteken ( met plamuurmes en zelfs heuse machetes kwamen eraan te pas) , gaten bijplakken, schuren, muren insmeren en verven, deuren en ramen terug mooi blauw verven . Hetzelfde was aan de gang in de leraarshuisjes. De werken Niet altijd in de volgorde zoals wij het zouden doen, maar wij schikten ons naar de afrikaanse logika. geschilderde klasjes uitstoffen met een handborstel gemaakt van takjes ..., zoals ik al zei, primtief, maar werkte prima. Elke avond stikkapot, maar gelukkig. De kers op de taart , de eerste schooldag, onze laatste werkdag. De kindjes waren dolblij met hun mooie klasjes, alles was omgetoverd tot een propere, kleurige leer en speel omgeving, waar ook nog s'middags een groot bord eten te verkrijgen was ( mais en allerlei kleuren van bonen) . Die dag kregen ze allemaal een pukkelpop t-shirt en zongen ze als dank liederen voor ons, Heerlijk om te zien. Ook door hun ouders werden ons 2 slachtgeiten geschonken die we samen met al de notabelen hebben moeten opeten. Afrika heeft mijn hart gestolen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten